ακτσέντους

(accentus). Ο ιδιαίτερος τονισμός μιας νότας, μουσικής φράσης ή περιόδου, που έχει σκοπό την υπογράμμιση της τονικής ή ρυθμικής αξίας τους. Συνήθως μπαίνει στο ισχυρό μέρος του μέτρου (π.χ. για χρόνο 4/4, στο 1ο και 3ο τέταρτο). Βασικά όμως ο τονισμός ενός μέτρου, στο ισχυρό ή ασθενές μέρος του, εξαρτάται από τον συνθέτη και από τις εκφραστικές ανάγκες του κομματιού.